ดอกบ๊วยโซบุริและป่าบ๊วยที่บึงโซบุริ

＜กำเนิดบ๊วยโซบุริ＞ ในช่วงต้นยุคเมจิ มีผู้ชายท้องถิ่นชื่อว่านาเบะ คาเมะโซ ที่โซบุริ ได้ทำการเสียบยอดบ๊วยเข้ากับต้นพีช และกล่าวกันว่าเป็นผู้สร้างบ๊วยโซบุริ ปัจจุบันมีการตรวจสอบทางพันธุกรรม พบว่าบ๊วยโซบุริเกิดจากการผสมพันธุ์หรือกลายพันธุ์ จากนั้นนำยอดไปเสียบกับต้นพีชเพื่อขยายพันธุ์ ด้วยผลการวิจัยนี้ บ๊วยโซบุริจึงถูกยืนยันว่าเป็นพันธุ์ที่มีพันธุกรรมคงที่ และในเดือนตุลาคมปี 2019 ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติทางธรรมชาติของเมืองจิตะ ＜ลักษณะของบ๊วยโซบุริ＞ ดอกของบ๊วยโซบุริเป็นดอกเดี่ยวสีชมพูอ่อน ขนาดเล็ก แต่ต้นหนึ่งมีดอกจำนวนมาก เมื่อดอกบานใหม่ ๆ กลีบดอกจะมีปลายแหลมเล็กน้อย ดูเหมือนดาวสีชมพูเล็ก ๆ แตกต่างจากบ๊วยทั่วไปที่ปลายกลีบดอกมน ในช่วงต้นเดือนมิถุนายนจะมีผลดก เมล็ดแบนและเล็ก เนื้อผลจึงหนากว่าปกติ บ๊วยโซบุริมีรสเปรี้ยวที่เหมาะสำหรับทำบ๊วยดอง เหล้าบ๊วย และน้ำเชื่อมบ๊วย ＜การใช้ประโยชน์จากผลบ๊วย＞ กิจกรรมกลางแจ้งของโรงเรียนประถมโซบุริ ทุกปี นักเรียนและผู้ปกครองของโรงเรียนประถมโซบุริจะเก็บผลบ๊วยที่สวนบ๊วยโซบุริ และนำไปจำหน่ายให้กับชุมชน รายได้ส่วนหนึ่งนำไปซื้อหนังสือกว่า 13,000 เล่มให้กับห้องสมุดโรงเรียนที่เรียกว่า “ห้องสมุดผลบ๊วย” และส่วนหนึ่งนำไปดูแลสวนบ๊วย กิจกรรมเก็บบ๊วยสนุกสนาน เนื่องจากจำนวนนักเรียนลดลง จึงเกิดผลบ๊วยตกค้างไม่ถูกเก็บ ตั้งแต่ปี 2017 สมาคมท่องเที่ยวเมืองจิตะร่วมกับชุมชนท้องถิ่น จัดกิจกรรม “เก็บบ๊วยสนุกสนาน” แบบมีค่าใช้จ่าย ให้ผู้คนได้เข้าร่วมและสนุกสนาน รายได้ส่วนหนึ่งนำไปดูแลสวนบ๊วย ＜การจำหน่ายผลิตภัณฑ์บ๊วยโซบุริ＞ บ๊วยโซบุริที่ปลูกโดยเกษตรกรท้องถิ่นถูกแปรรูปและจำหน่ายเป็นเหล้าบ๊วย บ๊วยดอง ขนมหวาน และสินค้าอื่น ๆ โดยผู้ประกอบการในพื้นที่